...

...
به بوی یک نفس در آن زلال دم زدن

سزد اگر هزار بار بیفتی از نشیب راه و باز

رو نهی بدان فراز
...


زندگی ، صدای سایه و تار لطفی

هنر گام زمان

امروز نه آغاز و نه انجام جهان است
ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است

گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری
دانی که رسیدن هنر گام زمان است

تو رهرو دیرینه ی سرمنزل عشقی
بنگر که ز خون تو به هر گام نشان است

آبی که بر آسود زمینش بخورد زود
دریا شود آن رود که پیوسته روان است

باشد که یکی هم به نشانی بنشیند
بس تیر که در چله ی این کهنه کمان است

از روی تو دل کندنم آموخت زمانه
این دیده از آن روست که خونابه فشان است

دردا و دریغا که در این بازی خونین
بازیچه ی ایام دل آدمیان است

دل بر گذر قافله ی لاله و گل داشت
این دشت که پامال سواران خزان است

روزی که بجنبد نفس باد بهاری
بینی که گل و سبزه کران تا به کران است

ای کوه تو فریاد من امروز شنیدی
دردی است در این سینه که همزاد جهان است

از داد و وداد آن همه گفتند و نکردند
یارب چه قَدَر فاصله ی دست و زبان است

خون می چکد از دیده در این کنج صبوری
این صبر که من می کنم افشردن جان است

از راه مرو سایه که این گوهر مقصود
گنجی است که اندر قدم راهروان است

هوشنگ ابتهاج - سایه

منشین چنین زار و حزین چون روی زردان
شعری بخوان ، سازی بزن ، جامی بگردان

ره دور و فرصت دیر ، اما شوق دیدار
منزل به منزل می رود با رهنوردان

من بر همان عهدم که با زلف تو بستم
پیمان شکستن نیست در آیین مردان

گر رهرو عشقی تو پاس ره نگه دار
بالله که بیزارست ره زین هرزه گردان

آن کو به دل دردی ندارد آدمی نیست
بیزارم از بازار این بی هیچ دردان

با تلخکامی صبر کن ای جان شیرین
دانی که دنیا زهر دارد در شکردان

گردن رها کن سایه از بند تعلق
تا وارهی از چنبر این چرخ گردان

هوشنگ ابتهاج - سایه

صبر و ظفر

ای مرغ آشیان وفا خوش خبر بیا

با ارمغان قول و غزل از سفر بیا

پیک امید باش و پیام آور بهار

همراه بوی گل چو نسیم سحر بیا

زان خرمن شکفته ی جان های آتشین

برگیر خوشه ای و چو گل شعله ور بیا

دوشت به خواب دیدم گفتم که آمدی

ای خوش ترین خوش آمده بار دگر بیا

چون شب به سایه های پریشان گریختی

چون آفتاب از همه سو جلوه گر بیا

در خاک و خون تپیدن این پهلوان ببین

سیمرغ را خبر کن و چون زال زر بیا

ما هر دو دوستان فدیمیم ای عزیز

این صبر تا نرفته ز کف چون ظفر بیا

بشتاب ناگزیر که دیرست وقت پیر

ای مژده بخش بخت جوان زودتر بیا

این روزگار تلخ تر از زهر گو برو

یعنی به کام سایه شبی چون شکر بیا

هوشنگ ابتهاج - سایه

Heaven on Earth.

What goes around comes around.


Work like you don't need the money.

Love like you've never been hurt.

Dance like nobody is watching.

Sing like nobody is listening.


Live like its Heaven on Earth.